یاران خراسانی

19 دی 1395 توسط نكوئي

یاران خراسانی

سرخوش زسبـوی غم پنهــانی خویشم چون زلف تــو سرگرم پریشانی خویشم

در بـزم وصـال تـو نگــــویـم زکم و بیـش چون آینه خـو کرده بـه حیرانی خویشم

لـب بـاز نکـردم به خـــروشـی و فغـانی مـن محـرم راز دل طـــوفــانـی خویشم

یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی عمری است پشیمان زپشیمانی خویشم

از شــوق شکرخند لبـش جــان نسپـردم شرمنـده جانـان ز گـــران جانـی خویشم

بشکسته ‌تر ازخویش ندیدم به همه عمر افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم

هر چند ” امیـن ” ، بستۀ دنیـــا نیـم امــا دلـبـسـتـۀ یــاران خـراســـــانـی خویشم

3 نظر

آراي كاربران براي اين مطلب

1 رأی

ميانگين آراي اين مطلب:

5.0 stars

(5.0)

نظر از: گل نرگس [عضو]

السلام علي الحسين (عليه السلام)

1397/02/30 @ 12:21

نظر از: گل نرگس [عضو]

یا صاحب الزمان ادرکنی

1397/02/28 @ 18:17

نظر از: عابدی [عضو]

5 stars

خیلی حال میده یه بچه خوشگل دنیا بیاری

خیلی حال میده تو کودکی همه جا از ادبش و تو بزرگی از اخلاق و صفا و صمیمیتش حرف بزنند

خیلی حال میده به سنین جوانی که رسید وقتی نگاش کنی دلت بره

خوشگل،خوشتیپ،آقا

ولی از همه اینا باحال تر می دونی چیه؟

اینه که وقتی بعد چندین سال چشم انتظاری استخونای پسر خوشتیپتُ

بیارن، کفن ُبگیری سمت آسمون و آروم بگی :
اللهم تقبل منا هذا القلیل ..

1396/06/22 @ 11:25

فرم در حال بارگذاری ...